Coping with stress of COVID_19 epidemic

Editorial در حال حاضر ویروس COVID_19 (بیماری کرونا) که در بعضی از مبتلایان منجر به سندرم زجر تنفسی شدید و حاد(ARDS- Acute Respiratory Distress Syndrome) شده و ممکن است منجر به مرگ برخی بیماران نیز گردد، پاندمیک (Pandemic) یا جهانگیر شده و در حال گسترش در همه کشورها است (1). عدم وجود هرگونه درمان یا پیشگیری قطعی و پیش­بینی برخی از اپیدمیولوژیست­ها در خصوص ابتلای حداقل 60­% جامعه به این بیماری، استرس و نگرانی زیادی را در جوامع ایجاد کرده­است (2). ترس و اضطراب ناشی از ابتلای احتمالی، مخرب بوده و می­تواند منجر به ناهنجاری­های روحی روانی و استرس در افراد شود. ترس و استرس با تحریک هیپوتالاموس در مغز و به‌­دنبال آن افزایش ترشح هورمون کورتیزول از قشر غده فوق کلیه و تحریک اعصاب سمپاتیک در سراسر بدن در کوتاه­مدت برای مقابله بدن با عوامل استرس­زا سودمند است (3). اما اگر این ترس و استرس و پاسخ بدن یعنی افزایش سطح کورتیزول و تحریک سمپاتیک در درازمدت باقی بماند، مخرب بوده و منجر به تضعیف سیستم ایمنی و کاهش توان بدن در مبارزه با بیماری­ها از جمله کرونا می­‌شود (4). بنابراین، مقابله با استرس جامعه را در برابر بیماری مقاوم می­‌کند. اقدامات متعددی جهت حمایت از خود و کاهش استرس وجود دارد که از جمله آن می­توان به فاصله گرفتن از تماشا، شنیدن و یا خواندن اخبار تکراری بیماری کرونا از طریق رسانه ­های اجتماعی اشاره ­نمود. شنیدن مکرر اخبار در مورد گسترش این بیماری در ایران و جهان استرس ­آور بوده و ترس و نگرانی را بیشتر دامن می‌­زند. در زمانی که در قرنطینه خانگی به سر می­بریم، مراقبت از بدن خود با کنترل استرس اهمیت دوچندان پیدا می­‌کند. تکنیک­های آرام ­سازی، نفس­ کشیدن عمیق آگاهانه، ورزش­های کششی مانند یوگا بسیار توصیه می‌­شوند که در مورد انجام هرکدام از آنها با جستجو در مرورگرهایی مانند گوگل می­توان اطلاعات کاملی بدست آورد. همچنین، تغذیه سالم و تعادل در رژیم غذایی، ورزش منظم (ترجیحاً در داخل منزل مانند استفاده از تردمیل، طناب زدن، وزنه برداری متعادل و یا راه رفتن تند در حیاط)، خواب و استراحت کافی، و نهایتاً عدم مصرف مخدرها یا الکل از مهمترین راههای مراقبت از بدن است. بهتر است وقت خود را صرف فعالیت­های لذت­ بخش نمود. خواندن کتاب و رمان، تمرین یک ساز موسیقی، بافندگی و دوزندگی از جمله این فعالیت­ها است. در پایان، برقرای ارتباط از طریق رسانه­‌های اجتماعی با افرادی که مورد اعتماد ما هستند و صحبت در مورد نگرانی­ها و احساساتی که داریم، بسیار کمک­ کننده است.